Bodrum.... Bodrum....
İlk gittiğim de başka biriydim. Sonrakiler de ise bambaşka biri. İlk gittiğim de keşke şurda şöyle olsaydım dediğim yerlerde ve durumdaydım sonraki gidişlerimde...Çok İlginç. Önünden geçtigimde ne güzel şu kubbeler dediğim o kubberlerde kaldım iki yıl sonra. İlk gittiğimde yıkıktım. Bitmiştim.. Tükenmiştim... Anlamsızdım... Vardım ama yoktum. Yalnızdım.Sadece oradaydım. Yalnız yüzdüm, yalnız yürüdüm, sabahlara kadar kitap okudum , yalnız uyudum, yalnız şarkı söyledim , yalnız oturdum.... Ne bodrumu gördü gözüm ne de batan güneşi ....Aradan iki yıl geçti ...Ne ben artık eski bendim ne de Bodrum eski Bodrum.Başkaydı Bodrum ....Ben Bodrumu böyle bilmezdim dedim:) Güneşi ayrı güneş ,denizi ayrı deniz. Balıkları bile değişmiş sanki.... Mandalinalı dondurması... Kalesi... Değirmenleri... Sokakları...Tepeleri....Sesleri... Her şeyi başka .... Her yeri huzur.... Nefes sanki. O kubbeli yerdeyim iki yıl önce önünden geçerken gördüğüm yerdeyim... Tekneler önümde , deniz hareketsiz... İki yıl önce bir kere giremediğim soğuk diye, o buz gibi denizi hissetmek... Ve üşümemek... Nasıl oluyor bu... Hatta gece denize girmek hayatımda ilk defa...Kendimi tanıyamıyorum... Sanki başkasını izliyorum, bu ben olamam!.... Çünkü ben korkağım çünkü ben üşürüm... Çünkü benim hayatımda herşey bu kadar iyi ve yolunda olamaz. Yani hiç olmadı. Şimdi de bir rüyadayım diyorum kendime.Çünkü benim hayatım sadece bana ait değil...Herkes var. Bodrumdaki o huzurum bir daha hiç olmayacak bunu biliyorum.Bir daha oraya gitsem bile aynı şeyleri hissedemeyeceğimi biliyorum.
Bodrumu çok özlüyorum. Bodrum benim ileride yerleşeceğim bir yer. Beyaz evim, mavi çerçeveli pencereler ve bahçedeki pembe begonviller .... Sabah balık tutmak evin önünden , komşularımla kahve içmek , hediyelik eşya sattığım bir dükkanım olsun... Kızım yazları gelir yanıma torunumla.... Ne güzel olur... Ben Bodrumu özledim. Hem de çok.
Kim bilir belki bir gün Bodrum yine huzur verir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder