Bugün neyi fark ettim...Aylardır kavga etmiyorum.Kimseyle tartışmıyorum.Kendimi ispat etmeye , inandırmaya çalışmıyorum.Saatlerce aynı konuları konuşmuyorum.Ve çözümsüz konuşmalar yok hayatımda...Kavga yok, yüksek ses yok...Sessiz sakin hayat ne güzelmiş meğer. Ben bunu yeni farkettim...
Artık kimseyle laf yarışına girmiyorum. Biri bişey mi söyledi " Hım evet sen bilirsin, nasıl istersen" diyorum . Ya da karşımdaki ille de kendi düşüncesini mi bana kabul ettirmeye mi çalışıyor " Evet doğru söylüyorsun , haklısın " diyorum, ve bildigimi okuyorum.Onu ikna etmeye çalışmıyorum.Herkesin doğrusu kendine kim neye inanırsa inansın.Herkesin öncelikleri farklı deyip geçiyorum.Karşımdaki bana laf mı sokmaya kalktı hiç üzerime almıyorum varsa sıkıntısı açıkça söyler diye düşünüyorum söylemiyorsa da onu tatmin etmemek için oralı olmuyorum. Kimsenin hayatıyla ilgilenmiyorum.Soru sormuyorum. Anlatırlarsa dinliyorum. Fikrimi sorarlarsa söylüyorum. Yoksa artık herkes için harcamıyorum enerjimi. Çünkü en yakınlarıma ancak yetebiliyorum.Hatta bazen onlara bile yetemiyor enerjim. Sitem etmiyorum artık kimseye...Birşey beklemiyorum.Biri bir iyilik yaparsa teşekkür ediyorum yapmazsa da aman niye yapmadı , işte neden düşünmedi gibi şeylerle kafamı meşgul etmiyorum.Banane demeyi öğrendim şükür.BANANE deyip geçiyorum.Kendime bakıyorum.Kendi hayatıma yoğunlaşıyorum.Sessizliğin tadını çıkarıyorum .Kavgasızlığın...Bağırış çağırışın olmamasının keyfi...Ve bu sessizliği bozacak huzurumu kaçıracak hiç kimseyi hayatımda istemiyorum.Velev ki karşıdaki negatif konuşmaya mı başladı , enerjimi aşağıya çekmeye mi başladı konuyu değiştiriyorum ya da direkt söylüyorum olumsuz birşey konuşmayalım diye.Hala devam mı ediyor bir daha mümkün mertebe bir araya gelmiyorum.Çünkü zaten herkesin hayatı bir şekilde bir mücadeleyle geçiyor bir de olumsuz konularla kimseyi bunaltmamak gerekir diye düşünuyorum.Bu demek değil ki arkadaşlarımla dertleşmiyorum ya da dertleşmeyeceğiz tabi ki hep güzel şeyler konuşulmuyor hayat bu.Sadece diyelim bir sorun var ve anlatılıyorsa çözüm üretmeli , ama karşınızdaki hem yakınıp hem hala yakındığı şeyi yapmaya devam ediyorsa onunla konuşup aynı şeyleri tekrarlamanın ,aynı şeyleri konuşmanın gereksizliği burada anlattığım.Yani yakındığımız bir şeyi yapmamalıyız eğer yapıyorsak da yakınmamalıyız...Bu sizin elinizde ....Hayatta ölümün, sağlığın dışında herşey sizin elinizde ...Neyse nerden nereye geldik.
Esas konumuz kavga edemiyorum:)Ve bu gerçekten de süpermiş:) Huzur, sessizlik, olursa olur olmazsa canımız sağolsun diyebilmek süpermiş:)
Kavgasız , dövüşssüz upuzuuuun yıllara inşallaaaah .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder