''Ben ''le başlayan onlarca yazı yazdım.
Ben benim,ben ben değilim,ben yoruldum,ben iyiyim,ben büyüdüm...diye cümleler sıraladım ard arda.Paragraflar oluşturdum altını çize çize.Yazdıklarımız konuşmalarımızın yüzde beşi belki de çoğu zaman tüm bu hesaplamaları da düşünürsek ne kadar çok uğraşmışım kendimle.
Bilinçsizce bilinçli davranmışım.Değişmeyeceğine inandığım herkesi bırakmışım,olmak istemediğim her yerden gitmişim mutlu olduğum anlar olsa dahi saygısızlık olan her ilişkiden (İlişki deyince aklınıza kadın erkek ilişkisi gelmesin-sosyal hayatımızdaki ilişkilerden de bahsediyorum)gitmişim.Bakıp,tanıyıp,fark ettiğim an yanlışı, beni çok üzse de gidiş;gitmişim.O üzüntü anlarında da kendimle hesaplaşmışım. Neden böyle oldu,ne yaptım da bu haksızlığa maruz kaldım diye.Kendimi yontmaya,şekillendirmeye çalışmışım hep.Kimseyi değiştiremeyeceğimi bilmişim bilmeden.Kendimi de değiştire değiştire artık bildiğiniz inanılmaz şüpheci,güvensiz,inançsız,aidiyetsiz,gözü kara,acıdan acı duymayan hissiz,yalnız,tepkili ama bir o kadar da tepkisiz,ümitsiz anda kalan sadece anı düşünen , ne geçmiş ne gelecek ile ilgili bir zihin durumu olmayan biri oluvermişim.Her türlü karışıklığı çözebileceğine inanan ve bir türlü karışıklıktan sükuta eremeyen,rutinde olmak için uğraşırken her yeni güne ayrı hikaye sığdıran,her şey normal olsun diye çabalarken tüm anormallikleri çevresinde bulan,hayal ettiği hayatla içinde olduğu hayat arasında uçurumlar olan bir insan oluvermişim. Tam her şey ne güzel tamam dediğim anda herşeyin altının üstüne nasıl geldiğine defalarca şahit olan biri olarak ; Şu sıralarda zihnime
Sezen Aksu'nun ''Bir daha aynı yolları aynı hevesle yürür müyüm?''dizesi geliyor.
Sadece yaşıyoruz.Nefes al ver,çalış,karnımızı doyurmak için ayırt etmeden denk gelen ne varsa ye.Bir de uyu.
Bir cümle daha ekleyeyim Şu ''BEN'' olan cümlelerime,
Ben bence çok ''Ben'' adına üzülüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder