15 Eylül 2019 Pazar

BAĞLARIMIZ OLMASI İYİ BİR ŞEY Mİ ACABA?

Yaklaşık iki yıl önce okulda bahçede bir tören anında;benim gözümde güneş gözlüğüyle sakladığım akşamdan bu yana durmayan gözyaşlarımı siliyordum.Pazar günü kendimi yerle bir hissettiğim bir olay yaşamıştım.Pazar akşam üstü olmuştu olay.Tüm akşam ,gece öfkeyle,hırsla,ağlamakla geçti.Pazartesi okula o halde gittim.Genelde ne yaşarsam yaşayayım ertesi güne toparlarım kendimi.Kimse anlamaz yani benim bir gün önce nelerle boğuştuğumu.Ama o gün susamıyorum.gözyaşlarıma engel olamıyorum sicim gibi akıyor gözümden.Tören bitti,odama girdim telefonuma baktım.Takip ettiğim,paylaşımları insanlara umut olan ve azımsanmayacak kadar çok takipçisi olan bir sayfadan mesaj gelmiş bana.Bloğunuzu inceledik izin verirseniz bazı yazılarınızı paylaşmak istiyoruz diye.Hemen sildim gözlerimi ,yaş falan kalmadı.Çok mutlu oldum.Ben okurken bana umut olan bir sayfa başkalarına umut olsun diye benim yazımı paylaşmak istiyor.Neyse gönderdim bir kaç yazımı.Paylaşıldı.Çok da beğeni aldı orası ayrı.Ama sayfanın kurucusu meğersem bir yaşam koçu hafif kalır onun için ama nasıl ne diyeceğimi bilemediğim için mucize insanla tanıştım.O gün ki ağlayan halimi nedenlerini hiç görmediğim tanımadığım birine başladım anlatmaya. İyi ki de anlatmışım.Başladı benimle çalışmaya. Bilinçaltı,bilinç üstü ne var ne yoksa temizledi.Günlük ödevler veriyordu.Bugün bunu yap.Notlar al.Daha bir sürü çalışma.Birinci ay ben başka biri olmaya başladım.İkinci ay hayatımda değişimler olmaya başladı.Üçüncü ay bambaşka biri.Dördüncü ay artık istediğim her şeyi çekmeye başladım hayatıma gibi gibi daha burada anlatsam da anlatılamayacak şeyler.Beni değiştirip dönüştürdü.Durmaya,susmaya,''Eyvallah'' demeye başladım ben artık zamanla.Tüm bunları ben olurken bir de baktım ki bana yapılanı ben de etrafımdakilere yansıtıyorum.Hayatına değdiğim herkesin hayatı değişmeye başladı.Ben uykudan uyanmaya çalıştım az bi uyandım belki:)Şimdi de benim yanımda olanlardan duymaya başladım ''Gözlerim nasıl körmüş,nasıl farketmemişim, uyuyormuşum ben aslında'' Her birimiz birbirimize bağlıyız ,bağlarımız var aramızda.Kimin neye ihtiyacı varsa aslında o geliyor ona.Bazen de öğrenmemiz gereken derslerimiz var tekamülümüz için onu öğretmek için giriyor bazı insanlar hayatımıza .Görevleri bitince de gidiyorlar.Kimi zaman da karşınızdaki insanın ödemesi gereken bir karma borcu oluyor,zamanında ödenmeyen kader unutmuyor sizinle ödüyor borcunu.Bunun tam tersini de düşünün bir karma borcunuzu ödemek için hak etmediğiniz bir durumla karşı karşıyasınız.Tüm bunları fark etmeniz için de insanlar girip çıkıyor hayatınıza her biri başka bir öğreti için.Dersinizi alıp devam ediyorsanız amenna ama öğrenemediyseniz farklı isim,farklı yüzle tekrar yaşayacaksınız aynı olayı ta ki siz öğrenene kadar.
Benim hayatım hep bir ders alıp vermeyle geçtiği için biliyorum arkadaşlar:)Ben de artık gülüyorum kendime ''Pınar amma borç biriktirmişsin öde öde bitmiyor'' diye.Tamamlanmayı bekliyoruz.Durarak,arınarak,susarak,saf ve şeffaf olarak ,kirletmeden enerjiyi zamana ,akışa bırakarak her şeyi izliyoruz herkesi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder