Allahım iyi ki şu yazı dili , okuma yazma var.
Düşünsenize bir yazı olmasa o kadar duygu nasıl somutlaşırdı. Hissedilenler nasıl dile gelirdi. Onca şarkı olmazdı örneğin, o kadar şiir ,o kadar kitap yazılmazdı. Biz ne yapardık, bizim gibiler ne yapardı. Kendini yazarak çizerek ifade edebilenler ne yapardı. Nasıl anlatırdı derdini. Duvarlara resim yapardık belki ,bazen de orayı burayı yumruklardık hırsımızı alamayıp. Çünkü dile getirilmeyen anlatılmayan duygular ya ruhu bitirir ya da bedende hastalık olarak çıkar ortaya insan türü de zanneder ki midem ağrıyor, bağırsaklarım düğümlü... Bilse ki her birinin tek bir nedeni var dile gelmeyen incinmişlik, kırgınlık, kızgınlık; her kimse buna neden hemen gider sorar hesabını...."Sevilmemisligimden kalbim ağrıyor, hazmedegimden başıma gelenleri midem sancıyor, kadınlığımı yok saydınız diye rahim kanserindeyim, ikiye bölünmesi gereken ebeveynliği tek başıma yaptığım için göğsümdeki tümör büyüyor, omuzlarımda taşıdığım ağırlıktan kulunçlarım oluştu"..... O zaman belki gider bunu ona yapanlara hesap sorar ve oh be der.
İletişim kadar elzem ,iletişim kadar gerekli ,önemli, olmazsa olmaz hiçbir şey yok bu hayatta .
Dile getirilmeyen hiçbir duygunun hiçbir önemi yoktur.
Seviyorsan söyle
Sevmiyorsan da söyle
Dürüst ol ne hissediyorsan söyle konuş yaz
Özlüyorsan ozlemiyorsan
Nefret ediyorsan söyle
Neysen o ol doğruca dile getir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder