HEP SONRADAN....

 Herkes aynı hayatta kendini birsey sanma 

Ne kadar çok bilirsen o kadar başa bela 

Zaman herseyi çözer şu beklemek olmasa....

Ben bizi unutmam gitmek yakışmaz bana yolcuyuz hayatta sen gel otur yanıma....

Bu kadar güzel sözleri bir araya getiren birileri var bu dünyada...

Bir de bu dünyadan rastgele geçip giden insanlar var değil mi. Neden burda olduğunu bilmeyen. Sormayan. Aslında onlar daha mutlu acaba diye sorası geliyor insanın. Şu son yılların trend sozcuklerinden biri var ya hani "FARKINDALIK " eee ne oluyor farkındasında. He herseyi farkettin, bildin de noldu. Daha mı  mutlusun şimdi:)) Yok bence . Bence farketikce mutluluk oranınız azalıyor.  Daha doğrusu farkında olan insan arıyorsun etrafta ve o kadar az ki bulunca böööyle kalsa hiç gitmese sabaha kadar konuşsak diyorsunuz fakat o da sizin gibi koştuğu için vakitle ilgili sıkıntınız oluyor. İkinizde çünkü yetismelisin işe güce . Ben şu an dünyayı görmüş, yenilmiş kalkmış devam etmiş, biriktirmiş, okumuş sindirmiş, yaşamış hissetmiş kendinin bir beden değil de özden olduğunu fark etmiş biriyle sohbet etmek için neler vermezdim. Diliyorum ki gelsin. Çünkü ben oradayım. Ve buna hasretim. Çok hasretim. Uzun derin hikayelerini dinlemek istiyorum, yumuşak bir ses tonuyla anlatılan (Çünkü öyle insanların ses tonu hep yumuşak olur) konuşurken masal anlatıyor sanırsınız, hipnoz oldum sanırsınız.  Bu arada bugün de bana bunu biri dedi " Hocam lütfen siz konuşun, Çünkü sizin sesiniz tonunuz ikna ediyor herkese herseyi " İşte öyle konuşan biriyle bir haftasonu ben şimdi ihtiyacım olan.

Bunu yasamıştım bir ara. Anlat ne olursa olsun yeter ki konuş demiştim . Şimdi yine olsun

Masal olsun... Yalan olsun.... Ama olsun... Yazan ,çizen ,okuyan ... Yüzeyde olmasın da ne olursa .

SEDA GEDIK İÇİN

 Benim gibi olan kimbilir kaç kadın kaç kız vardır Turkiyede ... Anadolunun küçük bir ilçesinde doğmuş büyümeye çalışmış okumuş meslek sahibi olmuş kaderinin doğduğu ev olmadığını önce kendine sonra dünyaya ispat etmeye çalışan. 

"Ben onlar gibi olmayacağım " diyen kaç kız vardır kimbilir. Bu nedenle çok merak ediyorum ben biyografi filmlerini, kitaplarını fırsat buldukça da tercihim onları izlemek okumak oluyor. Bak o da başarmış, o da nereden nerelere gelmiş diye demek çok keyif veriyor bana. Ben kaderini kabullenen ve oturup sızlanan insanlara tahammül edemiyorum çünkü.  Hayatta sonsuz olasılık var. Her sorunun bir çözümü var. Her darlığın bir çıkışı var . Gerçekten darda hissediyor olan insan çözüm bulur. Ben buna inananlardanım. Cesaret... Özgüven... Özüne güvenmek."Kuş üstünde durduğu dalın kırılmasından korkmaz çünkü onun kanatları vardır".Biri senden önce bunu yaptıysa sende yapabilirsin diye başlamak Her bir konuya benim hayat felsefem olmuş bu nedenledir ki kendimi bor dev olarak görüyorum. Komik gelebilir belki narsistlik de diyebilirsiniz ya da ego ama ben öyle deyince kendime herseyi yapabiliyorum. Bunu yapan da senin gibi bir insansa o halde sen de yapabilirsin ve belki de daha da iyisini yapabilirsin Pino diyorum . Hadi koş. 

Aslında ben bambaşka bir şey yazmak için girdim sayfaya da şimdi düşünüyorum da o konu yazmaya değmez.  Benim Güzel zihnime de tuşlara basan parmaklarıma da yazık.  Ben yerinde sayan ,aynı senaryoyu defalarca yaşayıp da sizlanan insanlara tek kelam etme yaşımı da enerjimi de çooook geride bırakmışım. 

Ben benim gibi olan kızlara yazıyorum yazımı onlara ithaf ediyorum. 

Bunlardan bir tanesi Sedacığım bugün doğum günü. O da kaderini eliyle yazıp yaşayan aynı anda milyon işi mükemmel yürüten yüzü kendi kalbi zekası duygusu Her birseyi güzel olan zannediyorum turkiyede şu an yüzde 10u geçmeyen kadın profilinde bir kadın. Benim bir yazım var ya hani kraliçe asaletin var mı diye işte üstünde o asaleti taşıyan bir yazar ,eğitimci, doktor Seda Gedik . Başarılarına kadeh kaldıracağımız işte bu benim arkadaşım diye GURUR DUYDUGUM ender insanlardan. Şimdi bu yazıyla onun çok mutlu olmasını muhurluyorum. Oldu bile. Bu da bizim totemimiz benim de sana doğum günü hediyem olsun. İyi ki doğdun ki biz de varız dediğim birileri oldu etrafımda. 

Seda nezdinde tüm ben ve benim gibi kabuğunu,  çilesini kendi menfine cevirebilen parmağının ucuyla dünyayı yöneten kadınlara selam olsun kafası çalışan gözlerini sadece duyu organı olarak görmeyen kalbini unutmayan Her kadına gelsin bu yazı 

HAYAAAT HAYAT

 Bugün bir kez daha eski kadınları analarımızı takdir ettim. O kadar çok çocuğu nasıl büyütmüşler inanılır gibi değil. Bir de düşünün çamaşır makinesi bulaşık makinesi yok. Sobalı evler, soğuk sular , akrabalar .....

Nasıl oluyormuş.  Bizler nasıl böyle iyi yetiştik o kadar hır gür içinde. Ne ara ders çalıştık ne ara nasıl büyüdük. Ben şimdi kendime bakıyorum bir çocukla baş edemiyorum. Bu kadar imkanlar içinde baş ederken kafam şişiyor. Hergun bir arveles ,bir diolexia içiyorum, bir sürü vitamin yutuyorum ayakta kalmak için. Kızım özel okulda okuyor, evime temizlik için yardımcı geliyor , her türlü teknolojik kolaylıkla parmağımla oynuyorum amaaaaa her gün aynı zırıltıdayım "Çok Yorgunum" Çok yorgunum kafam kaldırmıyor susun diye söylemiyorum. Ne oluyor sanki mis gibi sıcacık okulumda bilgisayardan yönetiyorum dünyaları , arabamla müziğimi bangır bangır bağırış çağırıs gidiyorum her yere oh. Doğal Gaz kapanmıyor zaten hiç ev yirmi sekiz derece cayır cayır yanıyor, köpeğin maması yok aşısı batıyor bazen çünkü insan oğlu nankör ya ,bilmez ya kıymet kızın ödevi projesi köpeğin veterineri bilmem nesi bisey kalmadı takacak bunlar dert olmaya başlıyor .

Evet çoğu zaman yorgun hissediyorum yetişemiyorum sorumluluklarıma ama düşününce geçmişi bor şükür demek gerektir diye düşünüyorum. 

Hele de o eski kadınları düşününce ayıp etme diyesi geliyor insanın kendine. Bi dur Bi mutlu ol yaşa ve geç. Bu arada ben zaten öyle yapıyorum da bunu yapmayanlar için yazıyorum.  Allah aşkına Bir yüzünüz gülsün Bi dönüp bakın sahip olduklariniza insanların ne hayat sınavları ne mücadeleleri var bir bilseniz ,bir hafta yatsanız o hastane odasında bir görseniz dünya sadece sizin küçücük evreninizden ibaret değil.  Ya da sokaklarda o görmeden yanından geçip gittiğimiz insanların akşam eve ekmek götürmek için kimlerle ne mücadele veriyor.

Hasılı kelam şükredin, şükredelim. Hayat güzel tadını çıkarın her anın, her soluğun her sesin her kokunun her dokunun.

BEGONVIL BENIM OLSUN

 Be gon vil

Siz hiç bu kadar güzel bir sözcük duydunuz mu 

Ben eğer bir kızım olma ihtimalim olsaydı adını BEGONVİL koyardım. 

Begüme bazen Begonvil diyorum kızıyor benim adım Begüm diyor . Çok seviyorum BEGONVILİ. Benim çiçeğim o.

Pembenin her bir nüansı, upuzun , sarıp sarmalayan. Hem görünüşü var dopdolu hem de yoğunnnn hem de ne yoğunluk. Buradayım diyor . Varım diyor . Ben varsam yazdır, bahardır, Bodrumum diyor. Çok özledim Hem begonvilleri hem Bodrumu . 

Kanadım olsaydı eğer Lucifer gibi Ben şu anda Bodrumda mavi duru denizi bir BEGONVİLin ardından görürdüm. Tek olmak istediğim yer orası. 

Bahçede begonvil olan mavi çevresi olan beyaz bodrum evinin camından bakmak denize .

İşte burada olmak için Neler Mümkün sevgili evren onu bana ver

ZIHIN BIR YANILSAMADIR

 Birini yok saymak için ille de onun bu dünyadan gitmesini mi bekleyenlerdensin hala.

Birilerini birini hiç olmamış hiç tanımamış gibi silmek için öldü o yok bu dünyada demek çok zor değil.  Ben yapıyorum.  Ben bu işte usta oldum . 

Tıpkı cenaze gibi ilk başta kötü hissediyorum, üzülüyorum sonra yok oluyor. Kimdi o , ne yaşanmıştı neden kızmıştım bana ne yapmıştı neden ölmüştü vallahi hatırlamıyorum .

Beynimi öyle bir kodlayıp terbiye etmişim ki yemin ederim hiçbir şey hatırlamıyorum. 

Sadece hissiz oluyorum ,aklıma gelmiyor, inanılmaz bir yok sayma yaşanmamış durumu çıkıyor ortaya . En yakınım dediğim insanların bir yabancıya dönüşmesi aslında bana Allahın bir lütfu. Ben önceleri buna takardim neden herseyi unutuyorum diye. Sonra farkettim ki ben sorun yaşadığım insanla soruna neden olan olayı unutuyorum fakat o kişiye duyduğum saygı sevgi kızgınlık kırgınlık duyguları aklımda kalan son şey o da bir noktadan sonra tesirsizliğe dönüşüyor. Bu güzel bir şey yıllarca yaşadıklarını kin olarak içinde biriktiren insanoğullarını gördükçe diyorum ki ne kadar temiz bir zihne sahibim günlük reset atıyor. Zihin geçmişi önüme getirmiyor . Bilakis bana yardım ediyor unutup. Terbiyelemişim zihnimi.  O beni değil ben onu esir almışım. 

Sizin de anlatacağınız zihin oyunlarınız var mı.

Sizin zihin adam oldu mu.  Yoksa hala siz mi esirisiniz o alçak yalan dolancı zihninizin. Kalp ve zihnin anlık buluşmalarının farkına var bence . İkisi eş güdümlü olunca çünkü hayat nefis. Önce kalbini sonra zihnini dinle aynı yerdelerse devam et.

DÜRÜST OLMALI

 Allahım iyi ki şu yazı dili , okuma yazma var.

Düşünsenize bir yazı olmasa o kadar duygu nasıl somutlaşırdı. Hissedilenler nasıl dile gelirdi. Onca şarkı olmazdı örneğin, o kadar şiir ,o kadar kitap yazılmazdı. Biz ne yapardık, bizim gibiler ne yapardı. Kendini yazarak çizerek ifade edebilenler ne yapardı. Nasıl anlatırdı derdini. Duvarlara resim yapardık belki ,bazen de orayı burayı yumruklardık hırsımızı alamayıp. Çünkü dile getirilmeyen anlatılmayan duygular ya ruhu bitirir ya da bedende hastalık olarak çıkar ortaya insan türü de zanneder ki midem ağrıyor, bağırsaklarım düğümlü... Bilse ki her birinin tek bir nedeni var dile gelmeyen incinmişlik, kırgınlık, kızgınlık; her kimse buna neden hemen gider sorar hesabını...."Sevilmemisligimden kalbim ağrıyor, hazmedegimden başıma gelenleri midem sancıyor, kadınlığımı yok saydınız diye rahim kanserindeyim, ikiye bölünmesi gereken ebeveynliği tek başıma yaptığım için göğsümdeki tümör büyüyor, omuzlarımda taşıdığım ağırlıktan kulunçlarım oluştu"..... O zaman belki gider bunu ona yapanlara hesap sorar ve oh be der. 

İletişim kadar elzem ,iletişim kadar gerekli ,önemli, olmazsa olmaz hiçbir şey yok bu hayatta .

Dile getirilmeyen hiçbir duygunun hiçbir önemi yoktur. 

Seviyorsan söyle 

Sevmiyorsan da söyle 

Dürüst ol ne hissediyorsan söyle konuş yaz

Özlüyorsan ozlemiyorsan 

Nefret ediyorsan söyle 

Neysen o ol doğruca dile getir.

Olumlu mu olacagiz ille

Yazalım.  Okuyalım.  Gülelim.  Gezelim. Mutlu olalım. 

Eskiden nasıl mutlu hissediyorduk. 

Ne yapardık biz eskiden .

Eski ne zamandı en son.

Deli gibi olmuş ve tastamam ne zaman hah dedik.

Yani serin bir yaz akşamı dalga sesini dinlediğim an mıydı. Yoksa hiçbir şey hatırlamadan sabahın ilk ışığını gördüğüm an mıydı. 

Ne zamandı... 

Ben hatırlayamıyorum.  Kim vardı o zaman yanımda. Tek miydim yoksa . 

Herkesin nasıl acaba mutluluk anları. 

Ben yarın sorucam yakınımda olanlara. " En son ne zaman ne oldu da sen çok mutlu hissettin" İnsanlar ne ile mutlu oluyor merak ediyorum çünkü. 

Ben en çok yalnızken iyi hissediyorum desem inanır mısınız. Sessizlik içinde kalmak . Hiçbir şey yapmadığım zaman ,hiçbir yere yetişmek zorunda olmadığım saatler . Kaygısız oluyorum o sırada. Sabah erken uyanmak zorunda olmamak, gece belli bir saatte uyumak zorunda olmamak, belli bir saatte bir yerlerde bulunmak zorunda olmamak işte beni en çok rahat hissettiren anlar o anlar.

YENI YIL DİLEĞIM BELLI OLDU!

 Egeyi cok ama çok seviyorum ben .

Zeytin ağaçlarını , üzüm bağlarını.  Yeşilini, denizinin masmavisini. Muğlanın her bir yerini , Bodrumun her bir noktasını... Mandalina kokusunu , ilkbaharda açan sarı çiçeklerini. Kabakcicegi dolmasını , şevketibostanını, turpotunu , hele deniz börülcesi benim olmazsa olmazım beyazın yanında. Balığını ,zeytinyağını, mahzenlerini. "Ot toplamağa gidiyoz" diyen teyzelerini. Her zaman gülecek bişey bulan görmüş geçirmiş insanını.Görgüsüz insan yok burada. Izmirde varsa da kesin buralı değildir.... Çünkü buranın insanı saygılıdır hem kendine hem çevresine. Hayvanlara , çocuklara olan sevgilerini seviyorum.  Köylerini, kırlarını seviyorum. Renkli gözlerini, hem Avrupali hem geleneksel oluşlarını seviyorum ben bu yörenin insanının. Milli Mücadelede yer yer köy köy vatanını savunan Efelerini , Mustafa Kemal Atatürk 'e bağlılıklarını. Her yerde ,her şartta eğlenebilen ,kompleksiz, vurdumduymaz hallerini seviyorum. Çünkü tam da benim gibi Ege. Nefes alıyoruz aman denizi de görüyorum eee kalamar var midye var güneş var müziğim var daha ne olsundu diyen o her bulduğu deniz kıyısına sandalyesini atıp da ay ne güzelmiş hadi eller havaya diyen gülen keyifli insanların olduğu bir dünyada olduğu için şükreden insanlar topluluğudur ege insanı... Dünyanın en en güzel şehri olan İzmir.Minnoş, sarışın uzun boylu insanlarin olduğu ve de kibarlıktan kimsenin kimseye beş saniyeden fazla bakmadığı bir insan , hayvan ,bitki türlerini içinde barındıran yaşanılası tek yerdir İzmir. Onaltı yıldır burada yaşıyorum. Her geçen gün daha da seviyorum.  Dedikoduları bile esprili. Kınayarak ya da aşağılayarak değil. Eleştirileri bile kibarcık... Her bir toprağı görülesi güzel. 

Begümün de dediği gibi ( Çünkü o burda doğdu burada büyüyor çok şükür) " İzmirim benim Güzel Izmirim seni çok seviyorum "

Gelecekteki yaşamım için hazırlıktayım 

Begonvil, zeytin ağacı ve üzüm bağı olmalı bahçemde kesin ... Kesin bu üçünü sipariş veriyorum zamana ,iste gelsin dediler ben de istiyorum .

BEGONVIL

ZEYTİN AĞACI 

ÜZÜM BAĞLARI

Benim 2022den dileğim bu. Bu yıl tek dileğim budur.