ÖDÜL&CEZA

 Öyle bir yerdeyim ki...

Öyle bir yerde.

Biz bize verilen herşeyi hep aldık kabul ettik.

Ne gelene git dedik ne de gidene dur gitme.

Sadece izledik olanı biteni.

Şimdi ise sanki bir bulutun içinde yumuşakça adım atıyor gibiyim.

Buna sebep olan sade ve sadece kendinizin olması demekmiydi acaba olgunlaşmak. Halbuki ben hep kendimi Olgun zannederdim. Yaş almak mı buna sebep ;Hayır. O kadar çok insan gördüm tanıdım ki benden büyük hiçbiri böyle değildi. Bu başka bir şeyden kaynaklanıyordu. Hayatın akışını durup izlemekle, kabulle, bırakmakla, gitmekle, aslında tüm bunları yaptıktan sonra da durmakla ilgili.

Ben durdum. Zorlandım ilk zamanlar hem de çok zorlandım ama durdum. Sessiz, sakin kaldım. Küçülttüm, azalttım, sağır oldum, kör oldum. Kendimi yok sayıyorum diye düşündüğüm zamanlar yaşadım meğer tüm bunları yaparken ben en çok kendime yaklaşmışım. Şimdi zamanı sade ve sadece buna değecek kişilerle, işlerle geçiriyorum. Ne çok vakit kaybetmişim meğer ben benden uzakta katlanmaya çalışarak herkese.

Defalarca, yıllarca Urlayı sevmiyorum dediğim günler için Urladan özür diliyorum.

Siz hala buralara gelmediyseniz, bu yarımadayı bilmiyorsanız hala bir fırsat bulup gelin o zaman. Ben keyif alıyorum her bir anından çünkü.