KELİMELER KİFAYETSİZ

           '' Karşınıza istediğiniz insanlar değil,ihtiyacınız olan insanlar çıkar.Öyle ki bu insanlar size yardım edecek, sizi incitecek,  size acı verecek ,  sizi terk edecek, sizi sevecek ve olmanız gereken insan olabilmenizi sağlayacaktır...''
                                                          Lao Tsu





          Birkaç gün önce okuduğum ve üzerine düşündüğüm bir cümleyi paylaştım sizinle.Uzun bir cümle.Her bir kelime grubu ayrı ayrı düşünülecek bir cümle.Şimdi birlikte ben yazarken siz okurken düşünelim.Yaşamımıza giren, hala hayatımızda olan ve ya hayatımızdan çıkmış olan insanları.

          Bütün bunları tek bir kişi de yapmış olabilir. Ama bu sizin kendinizi gerçekleştirme yolculuğunuzdaki en önemli kişi de olmuş olabilir. Mesele tüm bunların olup , oluyor olduğunun farkına varıyor olmanız. Yani aslında kendinizin farkında olmanız . Kimdim ben , neredeydim , nereye gidiyordum ve şimdi neredeyim.

         Olduğunuz yeri hissederken nereden oraya geldiğinizi ve kimin sizi oraya getirdiğini unutmamaniz. Aslında neden orda olduğunuzu hep anımsamanız. Ve Aslında yolunuzda olan her durumu , her duyguyu farkedip bundan kendinize bir ders Çıkarmanız. Öğrendiklerinizin çok dışında daha neler bilmediginizi farkedebilmeniz. Bu derslerinizi davranışa dönüştürdüğünüz zaman ise işte o zaman kendinizi başarılı sayabilirsiniz bu hayatta.

         Yani bilmiyordum, anladım, dersimi aldım. Bundan sonra artık aynı hataları yapmayacağım deyip, gerçekten bunu kendinize çeviriyorsanız , öğrenip uygulayabiliyorsanız evet oldu diyebiliriz.

          Bu yazının özü şu aslında. Bir hayat yolculuğundayız. Bu yol bizim yolumuz. Yolculuğumuzda bizimle olan herkes aslında bizim kendimizi bulmamız için var. Bizi biz yapmak için var. Eğer bunun idrakında olup her yaşadığımızı şükürle içimize alıp yaşarsak kazanırız , yok yıkılıp pes ederseniz en çok olmasını istediğiniz anlar, yanında olmak istediğiniz kişiler bile gün gelip sizden bir bir gider.

         Son söz mü;

        Bugünkü son söz,

        "Çok şey var yazacak aslında ama bazen sadece yaşadığın anı düşünmek gerek... Çünkü kelimeler bazen gerçekten kifayetsiz kalabiliyormuş".
        İşte son söz bu....