Ben yazıyorum , duramadım...Ama bu yazdıklarımı sadece kaydediyorum.Belki bir gün yeniden yayınlamaya başlarım.Ama şimdi sadece taslak olarak beklemekte....
Ben bir haftadır başka bir dünyadayım...Çoğunuzun hiç bilmediği bir dünya...Yanlarından geçerken çoğu zaman farkında olmadığınız insanların dünyasındayım.Burada olduğum için de huzurluyum.İyi ki birşeyler birşeyler olmuş hayatımda ve buraya getirmiş kader beni.
Nerede miyim?
Benim okulum değişti arkadaşlar.Özellikle ''Sen ne olacan?''diye soranlara buradan duyurayım.Hiçbir şey olmadı bana.Yine Güzelbahçe'de bir okulda idareci olarak görevime devam ediyorum.Sadece okulumun adı değişti.Burası, yani şu an çalıştığım okul özel eğitim okulu.Yani özel öğrencilerin olduğu bir okul.Öğrencilerinin çoğunluğu otizmli.Otistik öğrenciler.Yetmiş öğrencimiz var.Sabah 9'da geliyorlar öğleden sonra 14.40'a kadar okuldalar.Öğle yemeğini de burada yiyorlar.Yaşar Eğitim ve Kültür Vakfının açmış olduğu bir devlet okulu.Burada hayat sabah kapıda öğrencileri karşılamakla başlıyor.Genelde nöbetçi öğretmenler ve biz idareciler oluyoruz karşılarken.Her bir öğrencinin gelişi ayrı oluyor.Herkes güler yüzle ve sevgiyle karşılıyor öğrencileri.Laf atıyorlar espriler, sarılanlar oluyor çocuklardan bir yarım saatlik merasimle servisler tamamlanıyor.İçeri giriliyor.İçeride de yaklaşık bir on dakikalık süre içinde bütün kapılar kapanmış, herkes sınıfına girmiş oluyor genelde.Arada koridorda bir iki öğrenci öğretmeniyle olabiliyor.Ama onun dışında herkes içeride oluyor.Okulun çok güzel bir spor salonu var.Bir yemekhanesi.Atölyesi.Her yer pırıl pırıl parlıyor.Her taraf tertemiz.Burada herkes her işi yapıyor.Kimse bu benim işim değil demiyor. Hele çocuklarla olan iletişimi herkesin o kadar hayranlık verici ki.İnsan minnet duyuyor burada çalışan bütün öğretmenlere.Hepsi gülümseyerek çalışıyor büyük özveriyle.Her bir çocuğun da kendine has özellikleri var.Onları tanımak bir şans benim için.Bir farkındalık,bakışınızın yön değiştirmesi.Gözlerinizin farklı görmesi gibi birşey.Zaman zaman buradaki deneyimlerimi sizlerle paylaşacağım.Ben burada olduğum için şanslı hissediyorum kendimi.Ki bu okula gelişim de o kadar tesadüflerle dolu ki.Zincirleme olayların sonu burada oluşum.Yine ve bir çok kez yazdığım gibi diyorum ki hayatta hiçbir olan olay ve hayatımıza giren,hayatımızdan çıkan hiç kimse bir tesadüf sonucu değil.Bir sonraki yaşayacağımız durumlar için bir planlama aslında.Bunu ancak o durumlar olduktan sonra anlıyorsunuz.İşte benim bu okula gelişimde böyle oldu.
İkinci haftaya başladım burada.Umarım uzun süre ve mutlu bir şekilde devam ederim.
Sevgiyle kalın ve mutlu kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder