HUZUR

Huzur
    
   Bir gün bir kral; ama halkı tarafından sevilen bir kral, huzuru en güzel resmedecek sanatçıya büyük bir ödül vereceğini ilan eder.
    
   Yarışmaya çok sayıda sanatçı katılır. Günlerce çalışırlar birbirinden güzel resimler yaparlar.
    
   Sonunda eserleri saraya teslim ederler. Tablolara bakan kral sadece ikisinden hoşlanır. Ama birinciyi seçmesi için karar vermesi gereklidir.
    

   Resimlerden birisinde sükunetli bir göl vardır. Göl bir ayna gibi etrafında yükselen dağların görüntüsünü yansıtmaktadır. Üst tarafta pamuk beyazı bulutlar gökyüzünü süslüyorlardı.
    
   Resme kim baktı ise onun mükemmel bir huzur resmi olduğunu düşünüyordu.
    
   Diğer resimde de dağlar vardı. Ama engebeli ve çıplak dağlar. Üst tarafta öfkeli bir gökyüzünden yağmurlar boşanıyor ve şimşek çakıyordu. Dağın eteklerinde ise köpüklü bir şelale çağıldıyordu. Kısaca resim hiç de huzurlu gözükmüyordu.
    
   Fakat kral resme bakınca, şelalenin ardında kayalıklardaki çatlaktan çıkan mini minnacık bir çalılık gördü. Çalılığın üstünde ise anne bir kuşun örttüğü bir kuş yuvası görünüyordu.
    
   Sertçe akan suyun orta yerinde anne kuş yuvasını kuruyordu.
    
   ...harika bir huzur ve sükun örneği.
    
   Ödülü kim kazandı dersiniz.
    
   Tabi ki ikinci resim. Kralın açıklaması şöyle idi:
   -Huzur hiçbir gürültünün sıkıntının ya da zorluğun bulunmaması ve sıkıntının olmadığı yer demek değildir. Huzur bütün bunların içinde bile yüreğimizin sükun bulabilmesidir…..

   İşte ne zaman kendimi işlerin çıkılmaz olduğu bir noktada hissetsem bu hikaye geliyor aklıma ve o resim….Ve hoooop kalkıp toparlanırım.Herşeyin bir çıkış yolu olduğunu , çözümü olduğunu,hep bir alternatif olduğunu düşünürüm.Tıpkı o anne kuş gibi bütün fırtınaya şimşeklere rağmen yuvamı yapmaya devam ederim.Bu bile insana huzur veriyor.Elinden geleni yaptığına inanmak.Ve kendini evrene teslim etmek.Allah’a teslim etmek….En büyük iç huzur öyle başlıyor.Elinden geleni yap ve bırak….Sonra olan her şeyin sana sunulmuş bir lütuf olduğuna inanmaya başlıyorsun.Hayatına giren her insanın seni bir yerlere taşımak için geldiğine inanıyorsun işte gerçek huzur….Buna inanmaya başladıktan sonra zaten hayatın gerçekten değişiyor.İyi olan sana geliyor.İstediğin her şey birer birer oluyor.Kendin bile şaşıyorsun.Olumsuz olan kim , ne varsa çekiliyor çıkıyor hayatından.Gözlerin ayrı ışıldıyor,gülüşün ayrı aydınlatıyor…Yani sen etrafına kendine ne verirsen onu almaya başlıyorsun…Işık ve pozitif enerji….Ya da huzur….Demem o ki huzur sende başlıyor.Bu ne bir insana , ne ailene,ne işine ,ne eşine ne çocuğuna ne varlığına bağlı…Huzur sana bağlı…Sabahları kalktığında aynaya bakıp bugün kendine gülümseyince bile günün akışı değişiyor.

Huzur sensin huzur içinde ara!…….

Hep sevgiyle ve hep huzurla hayata gülümse!İyi olan her şey sana gelecek.