Her doğum günümün akşamı Yarın geri kalan hayatımın ilk günü, işte bundan sonra şunu yapicam ,bunu yapmayacağım bilmem ne kendime sayıklarım. Amma ve lakin hep de o yapmam dediklerimi yapar , yapacağım dediklerimi de yapmam. Bu kırk yıldır böyle olmuştur. Çünkü istikrar ve aynı olmak benim fıtratımda yok ben artık kendini tanımış bir insan olarak bunu biliyorum. Kendimi böyle kabul edeli rahat ettim . Dövüsmüyorum kendimle. Pınar sen busun gel gitlerle dolu, dakikası dakikasına uymayan, bugünün doğrusu senin için yarının yanlışı olabilir diye kabul edeli bir kaç yıl oldu. Şimdi ilk cümleye dönün. Okudunuz mu. İşte her doğum günümde yazdığım, söylediğim o söz vardı ya. Hep boşmuş. Niye ? Çünkü vallahi dün başıma öyle bir şey geldi. Bildiğiniz üçüncü kez ölümden döndüm. İlk ikisinde küçüktüm yazmıştım daha önce ama aklımın erdiği zamanda ilk kez yaşadım böyle bir durum.
İlk defa bayıldım ben . Hep merak ederdim ya insan nasıl yani bayılır. Nasıl yani bilinci gider.
Dün sabah ben bayılmışım. Yere düşmüşüm. Çenem mermerin sivri yerine gelmiş. Benim Güzel canım kızım beni yerde ceset gibi yatarken bulmuş o ayılttı. Elimi tutup kaldırdı onu hatırlıyorum. Sonra bana sarıldı. Kanlar içinde olan yastık çarşafla farkettim ki çenem delinmiş. Oyuk olmuş . Sonra ölü gibi uyudum. Hastane , tahlil ,serum ,iğne vs.... Bugün idrak ettim başıma geleni . Kendime o kadar çok yuklenmisim , o kadar yormusum ki beni. Vücudum, ruhum kendini kilitlemek ben yokum demek istemiş.
Bugün işte gerçek anlamda kendime dedim " Pınar Bugün geri kalan hayatının ilk günü "
Dün cenen değil kafan o betona cakilsaydi , beyin kanamasi gecirseydin ya da belki o an kalp krizi geçirdin ya tık diye kalbin dursaydı ne olurdu. Kimseye bir şey olmazdı kızımdan başka. Sadece o ve ben gitmiş olurduk. Geri kalan herkes ,hersey devam ederdi.
O halde aklıma tek bir cümle geldi. Kendine bu kadar neden yukledin.
Bırak. . .
Herkesi ve herseyi bırak
Sade ve sadece kendine bak.
Ya yazarken bile ben inanmıyorum.
Ama bugün gayret ettim buna rahat olmaya .
Belki yaparım bundan sonra öyle
Çünkü bu çekirgenin üçüncü sıcrayışı oldu Pino:)
Ye ,iç, keyfine bak.
Hersey olduğu kadar .
Çok geçmiş olsun inanın çok üzüldüm.Artık çalışmalarından,didinmelerinden ziyade kendinede zaman ayırmaya özen gösterirsin.Dikkatli ol başka yaşam yok
YanıtlaSilŞöyle birşey oldu okuyunca: Sanki bir örs tunçtan bir örs düştü gökyüzünden. Bir ses duymadan ya da görmeden ne kadar sürecekti varması yer yüzüne bilinmez . Neyse ki ses duyuldu. Acı şekil aldı bir gülümsemeye dönüştü suratımda. Geçmiş olsun
YanıtlaSil“Geride bıraktığım ne varsa kül. ateş benmişim demek ki” demiş Nietzche ….
YanıtlaSil