DÜNYAYI UNUTACAK SÜREM KALMADI

 Bu blogta isyanlar ,kırgınlıklar, kızgınlıklar, bağırış çağırış duygular neler neler yazdım yıllardır ben .

Ben bıktım yazmaktan ,ben sıkıldım söylemekten...

O kadar bıktım ki cehalet ve yok olan herkesten onlar için yazacak kelime yoksunluğu içindeyim desem inanır mısınız. Çünkü onlar için bu sayfada etkisiz eleman, cahil,kör, uykuda , sağır .... o kadar herseyi yazdim bitmiyor yasanmalar . Ben madem bu insanlarla denk geliyorsam kendimle hesaplaşmam başlıyor demek ben de bir yerde cahillik içindeyim ki bunlar karşıma çıkıyor . Kendi tekamülum demek bu benim

Derinlerimde bir yerde her ne kadar inkar etsem de cahilim ve kıskanç ve de cekilmezim ki tüm bu sıfatlara sahip insanlar geliyor karşıma. 

Ben tüm bu kendini bulma ,tekam

ul ,gelişim o bu şu bitsin istiyorum artık 

Sınıfı geçip mezun olup sükut içinde sallanan koltugumda güneşin batışını bir doksanlar şarkısı dinlerken izlemek istiyorum.  Telefon çalmasın, alarm olmasın ya da yetiştilmek zorunda olunan bir yer olmasın istiyorum 

Artık bu yaşlarda insan bunu hak etmeli değil mi onca geçen yorgun yılların ödülü olarak

Çok mu çok bir istek. Benim bu yüce evrene gönderdiğim yegane istek budur yıllardır inanır mısınız. Ama eremiyorum bu hayalime.

Yanlış zaman, gezegenlerin kavuşumu bilmem ne mi bilemiyorum.  Çok şey bilmek de güzel değil ben size söyleyeyim.  Yeni ay, dolunay ,sirus  yok efendim Merkür Venüs bilmem o bu... Bir yerde yapıyoruz bir hata ama nerde bilemedik.

Tek istediğim yarını düşünmeden bir gün geçirmek hunharca ve kontrolsüzce 

Dünyayı unutmak bir yerde ...