Öncelikle şu an ellerini açmış bir yavrusu olsun diye dua eden herkese onlar adına amin diyerek başlamak istiyorum. Rabbim herkese anne olmayı nasip etsin inşallah.
Anne olmak ; dünyada hiçbir duygunun yerini alamadığı bir duygular bütünü bence....
Kendimle başlayayım. Ben kızımı inanılmaz çok isteyerek ve bir süre bekleyerek kucağıma aldım. Allahim nasip etti ol dedi oldu şükürler olsun. Onu ilk kucakladığim gün derler ya hani bende öyle olmadi onunla ilk iletişimim o 27 haftalık karnimda iken oldu kalpten. Sorunlu bir hamilelik geçirdim. Ve 27 haftalıkken onunla kalbine dokunacagini hissederek konuştum. Beni duyduğuna eminim. Ilk o an beni derinden hissettigini hissettim. Şimdi bunları yazarken gözlerim doluyor. Mucizelere en çok inandığım dönemdir benim hamilelik. Sonra kucakladiginiz, elini tuttuğunuz anlar. Gözlerini gözlerinize kilitlemesi. Nefes alıp vermesi. Her geçen gün büyümesini görmek. Anneeeee diye yarım yamalak konuşmalarını kaydetmek. Anasinifi gösterisini sanki Nobel ödülü almış gibi alkışlamak:) Ben öyleydim:) Herşeyin en güzeli en sağlıklısını ona yedirmek. Uykusuz , yorgun ama yılmadan etkinlikler yapmak neymiş en zeki çocuğu yetiştiriyoruz.:) Aman onu yemesin , bunu icmesin, o vitamin bu aşı... Televizyon zararlı , önünde yanlış kelimeler aman söylenmesin.:) İlk çocuklara yazık ya... Herşey onlar üstünde deneniyor. Kitap çocuğu onlar:))Her aninizi onunla geçirmek... Kendinize ait bir saatiniz yıllarca hiç olmaması... Ama bundan şikayetçi olmamanizin tek ve asla değişmeyen nedeni sadece cocugunuzdur. Çünkü insanoğlu hiçkimse için kendinden bu kadar vermez veremez. Koşulsuz , karşılıksız tek sevgidir. Evlat sevgisi. Ve de sonsuz. Hiçbir annenin çocuğuna olan sevgisi bir gün bitmez. Anneler her zaman ölene kadar çocuklarını sever . Bu böyledir. Allah bizi öyle yaratmıştır. Belki vericilik değişir kişiden kişiye ama anneler çocuklarını hep sever. Anneler küsmez, anneler yorulmaz, anneler bıkmaz, anneler kin tutmaz, anneler sadece sever .... Canını isteseniz canını bile verir. Ben bu duayı etmiştim çünkü " Allahım benim ömrümden alıp Begüme versin "diye. Anneler tüm bunları yaparken istediği tek bişey vardır çocuğunun yüzü gülsün , mutlu , sağlıklı olsun... Bu kadar sadece bu kadar... Anne başka bişey beklemez. Ben öyleyim. Bu hayatta en çok istediğim şey, kızımın sağlıklı,kendine yetebilen, mutlu, vatanına , milletine hayırlı, iyi kalpli bir insan olması. Onun ne iş yapacağı , nerde ne okuyacağı benim için hiç bir anlam ifade etmiyor.Sağlıklı ve mutlu olsun da diğer herşey olur.
Evet büyümesini izlemek güzel.Ama Buna hem sevinmek hem de endişe etmek onun için. Büyüdükçe onu üzenler olursa ne yaparım diye düşünmek. Büyüdükçe sizden yavaş yavaş gidişi. Kendi arkadaşları , seçimleri, zevkleri oluşu... Kontrolunuz dışına çıkıyor olması... Benim kızım daha küçük ama bir gün ben gidiyorum demesi... Her ne seciyorsa sadece destek olmanız gerektigini bilmek... Uzulecegini bile bile sen nasıl istersen yanındayım diyebilmek....Bu da bir annelik görevi belki de... Yolu göstermek ama gidişine müsade etmek...
Ne zormuş bu analık... Bu yazı aslında bu kadarla bitmez... Annelik her an kayıt alınması gereken duygu caglamasi...
Hasılı analık zor zanaat... Hakkını verene helal olsun ... Elinden öpmeli... Annen varsa varsın yoksa yarımsın , eksiksin... Şimdi annecigi yanında olmayan da yavrusuna sarilsin. O da senin yarındır.😥
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder