Şimdi, yüzüstü kapanarak düşe kalka yürüyen mi daha doğru gider, yoksa dosdoğru bir yolda dimdik yürüyen mi?
Mulk suresi.22
Nasıl bir cümle nasil bir ayet ben çözemedim.
Herşey önüne istediği gibi gelen sorunsuz bir dümdüz bir yolda tabiki dimdik yürür degil mi insan... Nasil olsa yolda takılacak bişey yok. Niye düşsün ki... Yol onun için hazır... O sadece dik yürüsün geçsin baska bişey yok...
Diğer taraftan da her iki adımda bir kavis, bir taş bir çukur.... Tam bu bitti bak düştüm ama yeniden kalktım derken. O da ne bi daha mı... Yine mi.... Hem hep ayni da olmuyor... Bir kere çukur, az ilerde kayalar, sonra çiviler..... Düş kalk düş kalk ama yine de ilerle....
Şimdi bu iki durumda doğru giden hangisi....
Ya da yanlış yorumlamış da olabiliriz. Yani karşılaşılan sorunlar karşısında düşe kalka giden mi doğrudur yoksa sorunların dahi düşüremediği yolundan şaşmayan, hedefini unutmayan dosdoğru giden mi ?
Acaba burada anlatılmak istenen ne... Belki de gördüğümüz anladığımız değildir.... Ya da anladığımızın içinde bir kac kez daha okuyunca anlatılmak istenenin farklı olduğunu görürüz. Belki de anlamak için bazen yolda yere kapaklanmak gerekir.... Belki de odur doğru giden... Belki yere kapaklanip ağzımız burnumuz kanayinca acıyla dimdik yalpalamadan doğru giden oluruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder