Bir yıl daha yaşandı ve bitti.
Büyük hüzünleri ve küçük mutlulukları ile .
İnsan yaş aldıkça mutlu olma eşiği de yükseliyor gibi adeta.Önceden çok mutlu olduğumuz olaylar karşısında donuklaşıyor gibiyiz.Sanki sıradan gibi her şey.
Şükür nedenleri bile ''Zaten öyle olması gerekiyordu'' gibi olası cümlelere dönüşüveriyor artık.Bunun yanı sıra da o kadar dolmuşuz ki olmayan her şeye ''Yine mi olmadı,hep de olmuyor;hep de benim başıma geliyor'' gibi isyanlarda boğulurken geçiyor zaman,geçiyor gün.
Çevre önemli belki de ruh halimizde, mutsuz insanlarla dolu etrafta sizin kendinizi yeter hissetmeniz her geçen gün zorlaşıyor.Her duyguyu yaşamış olmanın verdiği duyarsızlıkla duyumsamamaya doğru gidiyor buluyoruz kendimizi.Gittikçe büyüyen bir yalnızlaşma,konuşamama hali.Konuşsam neye yarar anlatsam ne değişir çaresizliği ile artan susmalar.Boşvermeler,yok saymalar,ne gerek varlar...Diye diye geçen mevsimler ,aylar,günler ve 2024 yılı.
2023 şubat ayında olan depremden sonra zannediyorum huzurlu ve umutlu hissettiğim anlar sayılıdır.Dönüm noktası olmuştur benim için deprem.Hayata bakışım,güvenim,umudumun sarsılmaları elbette oldu ama deprem hepsini sanki rüzgar gibi sel gibi aldı götürdü.Sonrasında da hiç iyi bir şey olmadı.Yani'' Benim için bu çok iyi oldu,bana çok iyi geldi'' diye bir cümle kurmadım desem yeridir.
Günlük ve anlık yaşadım hep.Bugün akşam oldu yatalım,sabah oldu okula gidelim gibi.Haftaya şu olacak öbür ay bu var diye umutla beklediğim tek bir şey olmaz mı insan hayatında ; inanın olmadı.
Yeni yıldan en çok istediğim ise Sağlık .Sağlıklı olmak,sevdiklerimin sağlıklı olması.Sağlık dışında her şeyin çözümü var .Oluyor bir şekilde her şey yoluna giriyor.Geç oluyor,güç oluyor ama oluyor;Yeter ki sağlık olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder