DİL-BAL BALIK

 Ben eskiden ,gençken çok sevdiğim arkadaşlarıma hep hediye olarak Balık alırdım. 

Balık bence verilebilecek birden çok anlamı olan,derin bir hediye gibi gelirdi. 

Bir kere Canlı . Hareketli . Yaşıyor.  Yani orada her hareketinde hediye aldığınız o kişi sizi animsayacak. Sonra emek istiyor yani beslemelisiniz,suyunu degiştirmelisiniz; bakmalısınız ona . Ona ettiğiniz emek aynı zamanda size o hediyeyi vermiş olan kişiye de emektir. Fakat o emek sizi de yormayacak kadar da yapılabilir bir emektir. Yani onunla oynamaniz, ihtiyaçları için çok zaman ve çaba sarf etmeniz de gerekmemektedir.  Ona sadece günde bir kez dahi olsa yem vermek için bakmanız yeterlidir. Bunun yanı sıra ona uzun uzun baktığınızda ise hediyeyi size veren kişiyle anılarınızı hatirlarsınız. Ona kızmış olsanız bile küçük bir balığın bir dönüşünde, ağzını açıp kapatmasında gülümsersiniz. Duru bir suda yalnız yalnız oradan oraya bilinçsizce olan salınımları belki de yaşamak için aynı türden olanlarla birlikte olmak zorunda olmadığınızı hatırlatır size.

Hasılı Balık diğer hediyeler gibi değildir belli bir zaman içinde kullanıp daha sonrasında sizi çekmecede bekleyecek bir takı, bir giysi ya da sürdükçe bitecek olan bir parfüm, tükenen bir yiyecek ,içecek ya da solacak bir çiçek de değildir Balık BALIKTIR.  SANA mesajları vardır.  

♡Hafizanda herseyi tutmadan da yaşayabilirsin.

♡ Küçücük bir yaşam alanı da sana yeter

♡ Günde bir kez besin alarak da hareket edebilirsin 

♡Arada sırada hava alma bölgeni temizlemelisin 

♡Yalnız da hayatta kalabilirsin

♡Sadece aynı şeyler yapılabilir 

♡Duygular o kadar da büyütmeye değmez oksijen ,besin ve güvenli yaşam alanı da gayet olası 

Yani bir Balık; Miniciktir sizinle konuşmaz ama bir süre izlerseniz onu sırf durup durduğu için bile iyi hissettirir.  Bi de konuşmak isterseniz sözünüzü kesmez:) Köpeğiniz gibi üstünüze atlayıp yalamaya çalışmaz. Orada öylece işine bakar ,yüzer kuyruğunu o yana bu yana sallar:)) Takmaz yani fanusun dışında olanı biteni . Muhteşem bir hediyedir Balık.  

Veeee bana bugün çok sevdiğim arkadaşım Balık hediye etti. Ne kadar mutlu oldum tarifi yok. Hem beni çok eskilere götürdü hem de bu hediyeyi düşünmüş bir arkadaşa sahip olduğum için sevindim. Baligim Beta'ymış biraz kızıl biraz mavi.  Yuzgeçleri çok havalı.  Bi de tombiş, Balık etli:) Ben sevdim adını da Dilbal koydum. 

Bir minicik şey insanı bu kadar nasıl mutlu ediyor . Kalbimcim kıpkırmızı atti . Yirmili yaşlarımda hissettim kendimi. Teşekkür ederim Dilaram, Diloş. 

ÜZGÜNLÜK DE BİR DUYGU

 Bugün birçok duyguyu aynı anda yaşadım;Sabahtan akşama kadar.

Sabah sevgi ,öğlen zaman geçirme iş rutini.

Öğleden sonra yalnızlık.  Akşam üstü empati ,dinlemecilik. 

Akşam çok fena bir arkadan bir şeyler dönmesi farkındalığı . Kendinle ve sevdiğini düşündüğün insanlarla yüzleşme. Aynı anda yeni bir sevilesi insanı tanıma. Bence ben çok keyifli ,renkli ve de eğlenceli bir insanım . Tanıdığınız başka kim var bir on saate bu kadar durum duygu sığdırır ki değil mi . Ha Bi de arada birkaç atar gider tartışma,  dedikodu , sitem de var yani burada ayrıntıları paylasamadigim.  Ben olsam benim gibi bir arkadaşım olsa onu hiç kaybetmek istemem çünkü ben nerede heyecan aktivasyon orada . Ama belki de beni bırakan arkadaşlarım aktivasyon sevmiyordur. Çünkü son iki yılda çok bırakıldım ama hiç bugün ki kadar uzmemisti bu durum beni. Neyseki bir duruma üzülme sürem 24 saat oluyor muhtemelen yarın bu üzüntüden eser kalmayacak . O kadar çok en sevdiklerimden gitmişim ki sanki her gidişle kan azalmış kalpten akan ve şimdilerde kan donuyor adeta atışı hızlandıracak bir devinim de olmadığı için donuşu daha da kolay oluyor sanıyorum. Vel hasıl kelam artık acının bedendeki etkisi zaten yok da ruh da gittikçe yalana alışmış gibi rolünü iyi yapıyor hiçbir şey yokmuş gibi kanını dondurmayı öğreniyor. 

Bu aralar hayat beni arkadaş ve dostluklara sınıyor. İnsan evlatları vazgeçemedikce hırsından daha çok sınavımız var. 

Her sınavı geçtiğimiz gibi tabi ki bunu

da geçeceğiz.  Bir Hocam vardı lisede sesi kulağımda "Doğru bildiğin yolda tek başına da olsan yürüyeceksin " Ben onu yapicam. 

Tanıdığım hiç kimseye ne bir haksızlık,  ne bir yalan ,ne bir aldatma ,ne bir sahtelik yapmamış biri olarak tertemiz bir vicdanla yolundayım. 

Bana eşlik etmek isteyenler için buradayım 

Yok dert olduklarım için ise sadece onların dillerinde olmaya devam edeceğim.

Dur.

 Şu an üzüldüğün şeyin bir yıl sonra hiç bir önemi olmayacağını bilsen ne kadar da rahatlarsın. Neden bunu anlamamız ömrümüzün yarısına mal oluyor. İnsan canlisının gelişimi neden erkenden tamamlanmıyor. 

Aslında şunu da sorabiliriz İlle de kötü bir şeyler mi başımıza gelmeli bu da geçiyormuş yahu demek için ya da huzurun değerini anlamak için huzursuzluğun tadına mı bakmalıyız ille de.

Ben niye bu kadar soruyorum ki, neden sorguluyorum. Vücut,  ruh hep bir zırıltıya alışık ya çok korkuyorum bişey olacak diye. Bundan daha iyisi nasıl olur lafı faydalı. Mümkün olduğunca söylemeye çalışıyorum.  Fakat korkmaktan kendimi alamıyorum. 

Bence artık bunu düşünmemeli ve sadece yaşamalıyım. 

Sadece dur . Dur .  

BIRAZ KIZIL BIRAZ MAVİ

 Kendimi nasıl hissediyorum biliyor musunuz...

Komadaymışım sanki ,uyutulmusum uzun bir süre işte o komadan yeniden hayata dönmüş gibi.

Her bir dakikayı ,her bir anı önce şükürle sonra da doya doya yaşıyorum.  Bir de inanamıyorum. Rüya mı acaba diyorum . Deli gibi bir işkence görüp, karanlık odalarda kalıp güneşi ilk gördüğünüz anı canlandırabilir misiniz gözünüzde. Mavi gökyüzünün görüntüsünü, iyotun kokusunu, yağmurun teninize değişini yıllardır hiç yaşamadıginizi bir düşünün ve sonra tüm bunlarla karşılaştığınızdaki sizi hayal edin İşte Öyle Bir Şey. Uyumak dahi istemiyorsunuz bu anları kaçırmamak için. 

Önceden çok sıradan olan hersey aslında ne kadar da kiymetliymiş meğer. Bir o yana bir bu yana koşasım var  meradaki koyunlar gibi hop hop:) Sokaklarda şarkı söyleyesim var en çok da . Bir de en çok ne istiyorum biliyor musunuz Güneşin Doğuşunu izlemek.  Kaç yaz ,kaç bahar ,kaç ay, kaç gün geçti acaba bilemiyorum ben yokken. Hala da dışarıda olduğumu idrak edemedim henüz sanırım zaman alacak ama çok da acelem yok çok tadına varıyorum...

Hayat kendi hayatımızın kıymetini bilmemiz için bazen bize sahip olduklarımızı kaybettirir bu olur buna alışığız fakat çok uzun sürünce çok fena törpülenip , çok aşırı değişerek cikilıyormus kayiplardan. Sonra tık ,hiç beklenmedik bir zamanda sunuluyor hediyen . Bakalım dersini almişmısın diye bir deneme mi acaba bu diye düşünüp tekrar tekrar kendine söz veriyorsun bir daha tövbe diye.

Muhtemelen benim dışımda kimsenin hiçbir şey anlamadığı bir yazı oldu bu yazı ama ben gerçekten çok anladım her bir nefesimin kıymetini. 

Bugün için bir son söz söylesim var ;

Çok Şükür Yarabbim.