Sevgili Arkadaşlarım anlaşılamamak ne kadar kötü bir duygu siz bilir misiniz?
Kalabalık içinde yapayalnız kalmak .
Hiç bir Allahın kulunu görmek istemeyecek kadar sıkışıp, kaçmak isteği duydunuz mu ?
Bayılmak istiyorum. Bilinç kaybı yaşamak istiyorum. Tüm dünyadan, ağaçtan, çiçekten, çoluktan çocuktan, işten güçten herşeyden gitmek istiyorum şu anda.
Sabah arabama binip gitmek uzaklara . Bilinmezliğe . Telefon çalmasın, kimse beni aramasın, ben kimseyi görmeyeyim. Benim bunu yapmam için daha kaç yaşıma gelmem gerekiyor. Kaç yaşında bu özgürlük elimize geçecek. Geleneksel saçma memur kafası benim de mi içime girdi artık "Ben emekli olunca " diye cümleler mi olmalı hayallerimin öznesi.
Bu kadar sıkıcı, bu kadar aynı, bu kadar hapis fazla değil mi . Ömrümün neredeyse yirmi yılı öğretmen geri kalan yirmi yılı öğrenci olarak okulda geçmiş. Doğan Cücelioglu soruyor ya kendine " Yaşadım mı be" diye ben de soruyorum ben hangi ara ne yaşadım. Ben hatırlamıyorum ne yaşadım. Ne kadar yaşadım
. Sayısız Zil sesi. Belki binlerce çocuk sesi. Onlarca kadın Öğretmen derdi ve dünün aynısı arasında kendini mutlu etme tesellisi...
Biri ,bir melek gelsin ve beni alıp kanatlandirip uçurup başka bir boyuta götürsün.
Ya da bence ben yarın ilk iş olarak ne istiyorsam onu yapayım olur mu.
Ben eğer bunu başarırsam siz de deneyin çünkü ben yapabiliyorsam siz de yaparsınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder