Ne zaman böyle hissettim kendimi hiç hatırlamıyorum muhtemelen dört yıl olmuştur.
Evet dört yıl falan oldu bu hissi en son yaşadığım.
Bu kadar huzurlu, bu kadar rahat, bu kadar, bu kadar uzun süre sükut içinde denize bakmayalı dört yıl olmuş koca dört yıl.
Şimdi tam o zaman gibiyim.
Şöyle ben şunu yapıyorum buna benzer iyi ve huzurlu hissettiğin zamanları zihnime o an kazıyorum şu anın tadını çıkar Pınar hisset huzuru duy dalganın sesini dokunduğun herşeyi hisset diyorum ne zaman sıkışmış hissetsem o anı getiriyorum aklıma sakinleşmek için... Bu an da öyle bir an.
Bu kadar özlenen bu kadar beklenen bu kadar güzel, bu anın bana Allahın bir ödülü olarak düşünüyorum çünkü ben şuna inanıyorum "Herkes hakkettiği hayatı yaşar" demek ben bu güzel günü haketmişim.
Kızım, kız kardeşim, onun kızı.... Birbiriyle sadece sevgi bağı olan bir dört kişi bir aradayız. Ne güzel değil mi...
Çok yorucu yıpratıcı bir yılın ardından böyle bir güzellik için ne kadar şükretsek az.
Hayatı seviyorum hayatta beni seviyor :)
Valla ben 90 yaşıma da gelsem yine hayatı severim ölmeyim diye çabalarım yine her anı dolu dolu yaşayayım diye koştururum. Çünkü
Ben Benim.
Bundan daha iyisi nasıl olur
Hadi bakalım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder