HAYATIN TABİKİ DEĞERİ VAR

*****Adamın biri hayatın değerini soran oğlunun eline bir taş verir.

Bunu alıp bir markete gitmesini ederini sorana hiç konuşmadan sadece eliyle iki göstermesini söyler.

 Çocuk taşı alır ve markete gider orada bir kadın taşla ilgilenir ve çocuğa sorar "Kaça satıyorsun?" Çocuk eliyle iki gösterir.

 Kadın: "2 dolar ,peki bahçemde iyi durur alayım "der .
Çocuk koşarak babasına gelir anlatır.

Babası onu daha sonra bir müzeye gönderir taşla. Müze görevlisi sorar "Müzemiz için iyi bir parça ne kadar ?" Çocuk yine iki gösterir. Adam "200 dolar bu harika almak istiyorum "der.

Çocuk şaşkın şekilde tekrar babasına gelip anlatır.

Babası onu bu kez değerli taşlar satan bir mağazaya gönderir, kuyumcu taşı görür görmez "Sen nereden buldun bu taşı bu çok degerli ve çok nadir bulunan bir taş, ne kadara satıyorsun?"diye sorduğunda çocuk yine iki parmağını gösterir.  Kuyumcu "200.000 dolar mı, olabilir ,alırım "der.


Çocuk iyiden iyiye kafası karışmış şekilde babasına gidip anlatır olanları. Babası oğluna dönerek;

Sevgili Oğlum, şimdi anladın mı hayatin değerini ,

Senin nerede doğduğun, nereden geldiğin, teninin rengi önemli değildir ,önemli olan kendini nerede konumlandırdığın, etrafını hangi insanlarla çevrelettiğin. Kendini nasıl taşıdığındır.
Hayatını 2 dolarlık taş gibi hissederek ve seni 2 dolarlık taş gibi gören insanlarla yaşayabilirsin . Oysa herkesin içinde bir elmas madeni vardır. Içindeki pırlantayı keşfettiğin gibi etrafındaki diğer insanların kendi değerlerini farketmelerini sağlayabilirsin . Etrafını senin değerini bilen insanlarla çevirebilirsin.

Kendimizi bir markette ya da  bir mücevher mağazasında vitrine koyabiliriz bu bizim seçimimizdir. ****

Alıntı bir hikaye belki çoğunuz okumuşsunuzdur, ben bugün bunu paylaşmak istedim sizlerle .

Kendi değerimizi önce kendimiz bilelim, karşımizdan gördüğümüz değer çünkü karşımızdakinin değerini gösterir, aynı taşa birinin 2 dolar birinin 200.000 eder biçmesi gibi tıpkı,  herkes kendi değeri kadar değer gösterir.

Bu da böyle bir kısacık hikaye işte, okuyup ne anladığımız da yine kendi algınızla ilgili yazanla değil, herşey biziz ,dünyada gördüğümüz herşey de bizim yansımamız.  Mutlu olan mutluluk, üzgün olan kötülük görür heryerde ve herkeste gibi.