https://youtu.be/O7OgKHXaI8A
Ben yedi yaşımdaydım.Sabah balkondan aşağıya baktığımda Kadriye Yengemin kucağında battaniyeye sarılmış bir şey , annemin koluna giren birisi merdivenlerden çıktılar o görüntü hep gelir ilk aklıma her 7 Mart Günü.
Aliş birinci sınıfta ben de ikinci sınıfa gidiyordum.O gün ikimiz de okula gitmedik.Eve bebek gelmişti.Yüzünü hatırlıyorum küçücük minnicik birşey.Böyle uzun uzun baktığımı hatırlıyorum beşiğin başında.Aklıma bir kere bile ne bir kıskançlık duygusu ne bir kenara itilmişlik hissi gelmedi halbuki şimdi düşünüyorum da daha yedi yaşımdaymışım.O an hissettiğim en yoğun duygu korumalıyım çok küçük ben onu korumalıyım.Ağlamasın , üzülmesin, sarılmalıyım ,kucaklamalıyım. Benim Nazlı Deniz'i ilk gördüğüm an beşikte, hissettiğim bu duygular olmuş. Bunu dün gibi hatırlıyorum.Sonrasındaki günlerde yıllarda bu duygulara çok çok fazla sevgi duygusu eklendi.Adını babam koydu Nazlı Deniz....Biz ona Deniz diyoduk...Denoooo...Dendük:)Ben Deniz'i sanki kardeşim değil de benim kızımmış gibi bir anaçlıkla seviyorum.Kimi zaman annemden daha çok düşünmüşlüğüm , hissetmişliğim vardır onu.Şimdi bile bunları yazarken, aklıma gelince yüzü gözlerim doluyor.
Deniz adı gibi oldu hep.Nazlı Deniz hep nazlı oldu.Hep kırılgan ama bir taraftan da demir gibi sağlam.Deniz gibi bazen durgun bazen inanılmaz hırçın ve dalgalı...Denizde deniz gibi olmayan tek şey vardı o da Med-Cezir...Hiç öyle olmadı.Yani gel-gitleri yoktur Deniz'in. Bir şeye karar vermişse onu hiç birşey ve hiç kimse değiştiremezdi.Kendisi bile...Acı da çekse , pişman da olsa vazgeçmezdi kararından.Dediğim dedik oldu hep.Yani biz hiç bilmedik onun bir durumdan pişman olduğunu, keşke yapmasaydım dediğini hiç duymadık.Hangi durumun içindeyse onu yaşar.Mızıldanmaz...Diktir hep.Eğildiğini,geri adım attığını da hiç görmedim...Kimseyi bilerek üzdüğünü,bilerek birine bir kötülük yaptığını, dedikodu yaptığını hiç görmedim.Ama onu ağlarken çok gördüm.Sokaktaki köpeğe, televizyondaki bebeğe, ona yapılan haksızlıklara, yanlış anlaşılmasına,kendini ifade edemedikçe içindeki kendine ağladığını çok gördüm:((
Çok konuşmaz ama konuşunca da hayatınız boyunca unutmayacağınız cümleler kurar.Benim için onun öyle konuşmaları olmuştur.Benden yedi yaş küçüktür ama ben çözümsüz hissettiğim durumlarda onu arar sorarım ne yapayım şimdi diye.Hiç de yanlış bir karara sebep olacak bir konuşması olmamıştır.Gerçi son zamanlarda bana artık ''Abla ben sana ne desem boş zaten hep kendi bildiğini yapıyorsun :)''a dönse de konuşmaları yine fikir verir.Ben de yine ona sorarım:)
Yani bizim Deniz evin en küçüğü, ailenin büyümeyeni gibi görünse de aslında yazarken düşünüyorum da en büyüğümüz Deniz'miş:(
Hiç şikayet etmeyen, sızlanmayan, isyan etmeyen, gel gitler yaşamayan, istikrarlı bir hayat çizgisinde olan aslında Denizimizmiş.....
Derin Denizim...Sadece içini bilenlerin görebileceği çok derin benim Denizim...Kıymeti tanıdıkça anlaşılan,güzeller güzeli Denizim.İnşallah kızın da senin gibi dik, düz , dürüst,olduğu gibi biri olur.İyi ki doğmuşsun...İyi ki benim kardeşimsin.
''Deniz Koydum Adını'' şarkısına en çok yakışan , adını içinde en çok yaşayan , en sevdiklerimde yeri sırası hiç değişmeyen Denizim SENİ SSEVİYORUM
DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder