Sevgili Arkadaşlarım Merhaba,
Ben Urlaya geldiğim günden beri ne güzel de geçiyor zaman son sürat. Tam 40 yaşımda geldim bu güzelim auraya. Atama tercihlerimi yaparken diyordum ki Uzunkuyu dışındaki hiçbir tercihim için üzülmem inşallah Urla olmaz. Bir açıklandı sonuç Uzunkuyu İlkokulu, şok oldum. İstemeyerek yazmıştım burayı. Ama ilk günden bugüne dolu dolu iki yıl geçti. Hayatımın en en güzel en sevdiğim en ömrümü kesin geçirmek istediğim ,ben burada yaşlanacagim dediğim toprağı burası.
Son bir aydır burada kalıyorum. Ne kadar mutlu olduğumu anlatacak bir sözcük bulmakta zorlanıyorum.
İçimde tarifsiz bir huzur var.
Her bir anını içime kazıyorum. Her yer zeytin ağacı, yaşayan insanlar burada dünyayı yaşayıp görmüş Çoktan kenara geçmiş. Çok okumuş , çok hisseden çok doyulmayası.
Nasıl anlatsam biliyor musunuz Yıllardır görmediğiniz bir dostunuza kavuşmanız anındaki sevincinizi hayal edin işte o anki duygularınız gibi burada kaldığım bir ayda Her an o duygudayım.
Sürekli çok mutluyum çok mutluyum diyip duruyorum. Neden mutlu olduğumu bilmiyorum ama burda öyle bir his içinde duruyorum.
Yukarıdaki fotoğrafları bugün çektim. Karşı köydeki gölün kıyısı orası. Yaklaşık iki saat orada sadece oturdum. Sustum. Dua ettim.
Bu cenneti bana yaşatan tüm geçmişe teşekkür ederim.
İyi ki bu anın değerini anlayacak kadar ben yapmış beni. Geçmiş geçmiş olabilir ama an ne demek bildirmiş bana
Gelecek için ise sadece seyirde durmayı öğretti o geçmiş.
Hayat yaşanılası bir şey ne güzel de yaşıyoruz Nefesim ise nasıl da dolu.
Sen de dinlesene kendini ...
Kendinizle kalacağınız anlar nasip olsun sizlere de ...
