Zihin unutsa da anıları duyular unutmuyor . Ve her defasında o anılara gitmek için zorluyor kendini aslında bilinçsizce.
Bir beyaz sabun kokusu , çıtırdayışını duymak bir sobanın yahut çalan bir şarkıyı dinlemek sizi alır götürür taaaa oralara buralara .
Bugün mutfakta, yerde otururken kahve içtik Dilara ile. Aklıma neler geldi neler . Yazayım desem dedim bir yandan ama sonra ne düşündüm biliyor musunuz yazsam ne olacak ki kim için ne kadar ne önemi var ki senin anılarınin . Bu nedenle bugün o anı yazmıyorum... Ben bugün sadece şunu demek istiyorum küçükken belli bir yaştan sonra mesela 40 yaşından sonra tüm çocukluk, gençlik unutulmuş olur sanırdım onun olmadığını öğrendim. Herseyi apaçık hatırlıyorum. Hem de daha anlamlı şimdi hersey . Meğer ne de güzelmiş her şey bir zamanlar. Ne oturduğun yerin ne de yediğiniz yemeğin önemi yokmuş meğer. Bugün bir film izledim her zaman ki gibi. Ama bana hissettirdiği duygu gerçek aşk için zaman mekan boş ve anlamsız. Biri sizinse sizindir. Dünyanın öbür ucuna da gitse geri gelecektir. Sizin değilse ise dibinizde dahi olsa yoktur.
Filmden çıkaracak çok veri var. Bir kez daha izlemeliyim.
Bir Son Söz söyleyelimmi bu gece;
Sen sadece sensin bırak yanında olmak isteyen olsun yanında.
