Sanki bir rüyanın içindeyiz
Bir yanılsama sanki olan herşey.
Size de öyle geliyor mu?
Kimseyle tokalaşlaşmiyoruz aylardır.
Hiçbir çocuğa sarilamiyoruz öpemiyoruz yavrularımızı
Hicbir arkadaşımızla kucaklaşamiyoruz
Kimse kimsenin yüzüne derinden bakmıyor
Birlikte bir masanın etrafında şarkı söyleyip eğlenmiyoruz
Sanki gülmeyi unuttuk
Birbirimize öcü gibi bakıyoruz markette pazarda yolda
Okul okul değil artık biz biz değiliz
Evde durmaya korkuyoruz deprem oluyor dışarı da çıkamıyoruz virüs var
Önceden nasıl yaşıyorduk ben hatırlamıyorum desem inanır mısınız
Bu yıl hiç bir bayramı kutlamadık
Hicbir törende istiklal marşı okunurken gözlerimiz dolmadi; tören olmadi ki.
En yakınlarımızda duymaya başladık pozitif diye sonuç
Ne yapıyorsunuz siz? Siz tüm bunlarla nasıl başa çıkıyorsunuz ? Tek ben miyim bu kadar umutsuz ve belirsiz hisseden?
Ben çocukları, zil sesini, hayati , denizi ,müziği seni beni bizi yaşamımızı çok özledim.
