Biz ne zaman özgür oluruz.
Ne zaman özgür hissederiz?
En son ne zaman ağladınız?
En son ne zaman avazınız çıktığı kadar bağırdınız?
En son ne zaman yalan söylediğini bildiğiniz birine ''Yalan söylüyorsun sana inanmıyorum.''dediniz.
En son ne zaman sevmediğiniz birine seni sevmiyorum dediniz?
En son ne zaman çok sevdiğiniz birine ''Seni Seviyorum''dediniz.
En son kimin omzuna dayadınız başınızı?
En son kim dedi size herşey geçecek ben yanındayım?
Peki siz en son bunu diyen kişiye ne zaman inandınız,çocukken mi ya da kendinizi çocuk hissederken mi?
En son kim sadece sizsiniz diye sevdi sizi?
En son kim için ''Senin için herşeyi yaparım'' dediniz?
En son kimin yanında dünya durmuş hissettiniz?
En son ne zaman dalgaların sesini duydunuz?
En son ne zaman yarın her şey daha güzel olacak dediniz?
En son ne zaman kendiniz oldunuz?
En son ne zaman orada oldunuz, hangi duygunun içine girdiniz?
Bu kadar yozlaşmamızın sebebi,bu yüzeyselliğin nedeni neydi hiç sordunuz mu kendinize....
Hayat mıydı bu .....
Biz büyüdük de ondan mı kirlendi bu dünya yoksa hep böyleydi de biz mi yeni büyüyorduk...
Keşke büyümeseydik....Ya da keşke bu deneyimlerle büyümeseydik...Ama belki de bizi şimdiki biz yapan o yaşadıklarımızdı.
Melankolik olduğunu düşünebilirsiniz bu yazının ama bu soruların cevabını verin bakalım kendinize , eğer varsa cevaplarınız evet şanslısınız.Ama cevaplar ''En son ne zamandı hatırlamıyorum''sa o zaman oturup düşünün,kimde ne eksikti.........
Belki de eksik değil de fazlaydı....Belki de fazla olmak her zaman iyi değildi.Her ne ise kendinizi suçlamayın, siz o anki şartlar ne gerektiriyorsa en iyisini yapmışsınızdır zaten.
O zaman kendinizle barışın, farklılığınızı kabullenin ve sizi böyle kabul edecek insanlarla yürüyün.
Sizin için olmasa da benim için uzun bir aradan sonrra yazmak iyi geldi.Demekki hala yozlaşmamışım ve hissedecek duygularım varmış hala...
